آخرین مطالب
امکانات وب
آسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. خمیازه؛ دهان‌دره: ◻︎ چنان نمود به ما دوش ماه نو دیدار / چو ماه من که کند گاه خواب خوش آسا (بهرامی: شاعران بی‌دیوان: ۴۰۴).۲. زیب؛ زینت؛ زیور؛ آرایش: ◻︎ به انواع نفایس خویشتن را / به‌سان نوعروسی کرده آسا (عسجدی: ۲۱).۳. وقار؛ ثبات؛ آهستگی: ◻︎ سرو اگ...
آسمان سا
فرهنگ فارسی عمید
بسیار بلند و سربرآسمان‌کشیده.
آسمان فرسا
فرهنگ فارسی عمید
= آسمان‌سا
احصا
فرهنگ فارسی عمید
۱. شمارش کردن؛ شمردن.۲. آمار گرفتن؛ سرشماری.
ارسا
فرهنگ فارسی عمید
= اُرْس
استعصا
فرهنگ فارسی عمید
نافرمانی کردن؛ عصیان؛ سرپیچی.
استقصا
فرهنگ فارسی عمید
۱. کوشش، تفحص، و تحقیق کردن در امری.۲. کوشش تمام کردن در مسئله‌ای و به نهایت آن رسیدن؛ بررسی دقیق کردن و امری را به آخر رساندن.
افسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. = افساییدن۲. افساینده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): مارافسای.
اقصا
فرهنگ فارسی عمید
۱. دورتر.۲. دورترین.
اکتسا
فرهنگ فارسی عمید
کسوت پوشیدن؛ جامه پوشیدن.
انسا
فرهنگ فارسی عمید
حمل بر فراموشی کردن؛ چیزی را از یاد بردن.
ایرسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. (زیست‌شناسی) ریشۀ گیاه سوسن جبلی که پوست آن سرخ یا کبودرنگ و مغز آن زرد و خوش‌بو و به کلفتی انگشت است و در طب به کار می‌رود؛ بیخ سوسن.۲. = رنگین‌کمان
ایصا
فرهنگ فارسی عمید
۱. وصیت کردن.۲. وصی گردانیدن.۳. اندرز دادن.۴. سفارش کردن.
بابیروسا
فرهنگ فارسی عمید
نوعی خوک بومی مالزی؛ خوک مالزی.
بدرآسا
فرهنگ فارسی عمید
روشن، تابان، و زیبا مانند ماه شب چهارده.
برق آسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. برق‌مانند.۲. (قید) تند و سریع مانند برق.
بسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. بس؛ بسیار:◻︎ به روز نیک کسان گفت تا تو غم نخوری / بسا کسا که به روز تو آرزومند است (رودکی: ۴۹۴).۲. (قید) احتمال دارد که؛ شاید.
بوی سا
فرهنگ فارسی عمید
سنگی که بر روی آن داروهای خوش‌بو می‌ساییدند.
پارسا
فرهنگ فارسی عمید
کسی که از گناه بپرهیزد و به طاعت و عبادت روز بگذراند؛ پرهیزکار؛ پاک‌دامن؛ زاهد: ◻︎ خوبان پارسی‌گو بخشندگان عمرند / ساقی بده بشارت پیران پارسا را (حافظ: ۲۶).
پرسا
فرهنگ فارسی عمید
= پرسیدن
پری افسا
فرهنگ فارسی عمید
کسی که برای تسخیر جن و پری افسون بخواند؛ پری‌سای؛ پری‌خوان؛ پری‌بند؛ افسونگر؛ جن‌گیر.
پریسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. کسی که جن و پری را تسخیر کند؛ پری‌افسای؛ پری‌بند؛ افسونگر.۲. (صفت) زیبا مانند پری.
پولادسا
فرهنگ فارسی عمید
آنچه پولاد را بساید؛ سایندۀ پولاد: ◻︎ رواروزنان تیر پولادسای / در اندام شیران پولادخای (نظامی۵: ۷۹۳).
پیلسا
فرهنگ فارسی عمید
پیل‌آسا؛ پیل‌مانند؛ مانند پیل.
ترسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. عیسوی‌مذهب؛ مسیحی؛ نصرانی.۲. [قدیمی] راهب.۳. (صفت) [قدیمی] ترسنده؛ بیم‌دارنده.
تن آسا
فرهنگ فارسی عمید
کسی که همواره در بند آسایش و آسودگی است؛ آسوده‌تن؛ خوش‌گذران.
توسا
فرهنگ فارسی عمید
= توسکا
ثالثا
فرهنگ فارسی عمید
در مرتبۀ سوم؛ علاوه‌بر مورد اول و دوم.
جابلسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. شهری خیالی در مغرب: ◻︎ سخن کز روی دین گویی چه عبرانی چه سُریانی / مکان کز بهر حق جویی چه جابلقا چه جابلسا (سنائی۲: ۵۸).۲. [مجاز] مغرب.
جان آسا
فرهنگ فارسی عمید
دلپذیر.
جان فرسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. خسته‌کننده.۲. دردناک.
جلسا
فرهنگ فارسی عمید
=جلیس
چشم فسا
فرهنگ فارسی عمید
کسی که چشم‌زده را افسون کند؛ آن‌که دفع آسیب چشم‌زخم کند؛ افسونگر.
حصا
فرهنگ فارسی عمید
سنگ‌ریزه.
خصوصا
فرهنگ فارسی عمید
مخصوصاً؛ به‌ویژه.
خنفسا
فرهنگ فارسی عمید
حشره‌ای سیاه‌رنگ، بدبو، و کوچک‌تر از جُعَل.
دل آسا
فرهنگ فارسی عمید
آسایش‌دهنده به دل؛ آنچه باعث آسایش قلب و آرامش خاطر شود.
دودآسا
فرهنگ فارسی عمید
مانند دود؛ شبیه دود.
رؤسا
فرهنگ فارسی عمید
= رئیس
ربیثا
فرهنگ فارسی عمید
نوعی ماهی کوچک.
رثا
فرهنگ فارسی عمید
۱. شعر گفتن دربارۀ مرگ کسی با اظهار دلسوزی.۲. [قدیمی] گریستن بر مرده و برشمردن نیکویی‌های او.
رسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. رسنده.۲. بالغ.۳. بلند.۴. [قدیمی] بسیار؛ تیزفهم.۵. [قدیمی] لایق.
رعدآسا
فرهنگ فارسی عمید
رعدمانند؛ همچون رعد؛ مانند رعد: بانگ رعدآسا.
رندآسا
فرهنگ فارسی عمید
رندمانند؛ مانند رندان.
روان آسا
فرهنگ فارسی عمید
آسایش‌دهندۀ روح؛ روح‌انگیز؛ دلگشا.
سا
فرهنگ فارسی عمید
شبیه؛ نظیر؛ مانند (در ترکیب با کلمۀ دیگر): ذره‌سا، دُرسا.
سادسا
فرهنگ فارسی عمید
بار ششم؛ در مرتبه یا مرحلۀ ششم.
سپندآسا
فرهنگ فارسی عمید
چست‌وچالاک؛ تیز و سریع.
سنگ سا
فرهنگ فارسی عمید
۱. چیزی که با آن سنگ را می‌ساییدند.۲. (اسم، صفت فاعلی) سنگ‌تراش.
شخصا
فرهنگ فارسی عمید
خودش؛ خود شخص.
شناسا
فرهنگ فارسی عمید
شناسنده؛ دانا؛ آگاه.
صبح آسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. مانند صبح.۲. [مجاز] روشن.
طاقت فرسا
فرهنگ فارسی عمید
آنچه تاب‌وتوان را از دست می‌برد.
عرق النسا
فرهنگ فارسی عمید
از بیماری‌های اعصاب که غالباًً در کمر بروز می‌کند و تا زانو و پا می‌رسد؛ سیاتیک.
عصا
فرهنگ فارسی عمید
۱. چوب‌دستی که هنگام راه رفتن به آن تکیه می‌کنند؛ دستوار؛ دستواره؛ تخله.۲. [قدیمی، مجاز] آلت تناسلی مرد.⟨ عصا زدن: در حال راه رفتن با عصا، ته عصا را بر زمین زدن.
عطرسا
فرهنگ فارسی عمید
پراکنده‌کنندۀ بوی خوش؛ خوش‌بو کننده.
غالیه آسا
فرهنگ فارسی عمید
غالیه‌مانند، به رنگ و بوی غالیه: ◻︎ شبه‌اش غالیه‌آسا و شبش غالیه‌سا / عنبرش غالیه‌بوی و قمرش غالیه‌پوش (خواجو: ۲۸۳).
غالیه سا
فرهنگ فارسی عمید
۱. آن‌که غالیه بساید؛ غالیه‌ساینده: ◻︎ باد صبح از نسیم نافه‌گشای / بر سواد بنفشه غالیه‌سای (نظامی۴: ۷۱۳).۲. [مجاز] خوش‌بو؛ معطر: ◻︎ مگر تو شانه زدی زلف عنبر‌افشان را / که باد غالیه‌سای است و خاک عنبربوست (حافظ: ۱۳۰).
غمیصا
فرهنگ فارسی عمید
= شِعرا ⟨ شعرای شامی
غول آسا
فرهنگ فارسی عمید
آنچه مانند غول بزرگ و مهیب باشد؛ مانند غول؛ غول‌پیکر؛ بسیاربزرگ.
فرسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. = فرسودن۲. فرساینده (در ترکیب با کلمۀ دیگر): طاقت‌فرسا، ◻︎ دست‌فرسود جود تو شده گیر / تروخشک جهان جان‌فرسای (انوری: ۴۵۰).
کرگ آسا
فرهنگ فارسی عمید
مانندِ کرگدن.
کژدم فسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. آن‌که کژدم را افسون کند.۲. کسی که کژدم‌گزیده را با خواندن افسون معالجه می‌کند.
کسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. جامه؛ لباس.۲. عبا.
کلیسا
فرهنگ فارسی عمید
معبد مسیحیان؛ عبادتگاه ترسایان.
گازرآسا
فرهنگ فارسی عمید
مانند گازر؛ گازروار
گردون سا
فرهنگ فارسی عمید
آنچه سر بر فلک ساید؛ بسیار بلند: ◻︎ جلوه گاه طایر اقبال گردد هر کجا / سایه اندازد همای چتر گردون‌سای تو (حافظ: ۸۲۰).
گرگ آسا
فرهنگ فارسی عمید
گرگ‌مانند؛ مانند گرگ
لسع
فرهنگ فارسی عمید
گزیدن مار، کژدم و امثال آن.
مارافسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. = مارگیر: ◻︎ گر حسودت بسی‌ست عاجز نیست / اژدها از جواب مارافسای (انوری: ۴۵۰)، ◻︎ ور برآرد به مثل مار به‌افسون ز زمین / اژدهای فلکی را چه غم از مارافسای (انوری: ۴۴۵).۲. (اسم) (نجوم) صورت فلکی در جنوب جاثی، به شکل مردی با ماری در دست؛ حوا.
مارفسا
فرهنگ فارسی عمید
= مارافسا: ◻︎ مارفسای ارچه فسونگر بُوَد / کشته شود عاقبت از مار خویش (ناصرخسرو: ۱۷۷).
مامیثا
فرهنگ فارسی عمید
= ارغامونی
مخصوصا
فرهنگ فارسی عمید
به‌ویژه؛ خصوصاً.
مردآسا
فرهنگ فارسی عمید
مانند مرد؛ دلیر؛ دلاور.
مسا
فرهنگ فارسی عمید
اول شب؛ سر شب؛ شبانگاه.
مستقصا
فرهنگ فارسی عمید
تحقیق و بررسی‌شده.
مشک سا
فرهنگ فارسی عمید
۱. آن‌که مشک بساید.۲. [مجاز] خوش‌بو؛ معطر: ◻︎ تاب بنفشه می‌دهد طرۀ مشک‌سای تو / پردۀ غنچه می‌درد خندۀ دلگشای تو (حافظ: ۸۲۲)
معجزآسا
فرهنگ فارسی عمید
= معجزه‌آسا
معجزه آسا
فرهنگ فارسی عمید
معجزه‌گونه؛ معجزه‌مانند.
مفاصا
فرهنگ فارسی عمید
۱. تصفیه‌حساب کردن.۲. (اسم) (حسابداری) مفاصاحساب.
ناپارسا
فرهنگ فارسی عمید
ناپرهیزکار؛ بی‌تقوی؛ فاسق.
نارسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. = ناقص۲. [قدیمی، مجاز] کوتاه.
ناشناسا
فرهنگ فارسی عمید
ناشناخته؛ غیر معروف؛ گمنام؛ مجهول.
نانویسا
فرهنگ فارسی عمید
آن‌که نوشتن نداند؛ آن‌که نتواند بنویسد.
نسا
فرهنگ فارسی عمید
= نَسَر
نویسا
فرهنگ فارسی عمید
نویسنده.
وانفسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. ای دریغ از من.۲. (صفت) بسیار سخت و مشکل.
وعثا
فرهنگ فارسی عمید
۱. مشقت؛ تعب.۲. سختی سفر.
یاسا
فرهنگ فارسی عمید
۱. رسم و آیین.۲. قاعده و قانون.۳. حکم و امر پادشاه.۴. مجازات.
یغمیصا
فرهنگ فارسی عمید
ریباس؛ ریواس.
برچسب : نویسنده : ashin-sher5 بازدید : 995