آخرین مطالب
امکانات وب
آب بها
فرهنگ فارسی عمید
پولی که در بهای آب می‌دهند؛ حق‌الشرب.آبپاش۱. ظرفی فلزی و دسته‌دار که سر لولۀ آن سوراخ‌های ریز دارد و برای آب پاشیدن روی گل‌ها یا زمین به کار می‌رود.۲. کسی که شغل او آبپاشی بر روی گل‌ها وگیاهان است.
اجاره بها
فرهنگ فارسی عمید
پولی که مستٲجر بابت کرایۀ جایی به مالک یا موجر می‌دهد؛ مالُ‌الاجاره.
اژدرها
فرهنگ فارسی عمید
مار بسیاربزرگ: ◻︎ چه کس بی‌اجل نخواهد مُرد / تو مرو در دهان اژدرها (سعدی: ۱۲۲). Δ اژدرها مفرد است.
اژدها
فرهنگ فارسی عمید
۱. در افسانه‌ها، ماری با بال‌های بزرگ و چنگال‌های قوی و دم دراز که از دهانش آتش بیرون می‌آمد.۲. مار بسیاربزرگ.۳. (نجوم) از صورت‌های فلکی نیمکرۀ شمالی به شکل اژدها؛ تِنّین.۴. [قدیمی، مجاز] اسب قوی و درشت‌اندام.۵. [قدیمی، مجاز] شمشیر دراز و ستبر: ◻︎ به...
اشتها
فرهنگ فارسی عمید
۱. میل به غذا داشتن؛ آرزوی طعام.۲. [قدیمی] خواستن چیزی؛ آرزو داشتن؛ آرزوی چیزی کردن.
اصحا
فرهنگ فارسی عمید
= صحیح
الها
فرهنگ فارسی عمید
۱. مشغول کردن؛ سرگرم ساختن.۲. غافل کردن.
امحا
فرهنگ فارسی عمید
محو کردن؛ ناپدید کردن؛ پاک کردن و از میان بردن چیزی.
انتها
فرهنگ فارسی عمید
۱. پایان؛ نهایت.۲. (اسم مصدر) به پایان رساندن چیزی.۳. (اسم مصدر) [قدیمی] باز‌ایستادن از کاری.
انحا
فرهنگ فارسی عمید
= نحو
انها
فرهنگ فارسی عمید
رسانیدن پیغام؛ رسانیدن خبر؛ اطلاع دادن.
ایحا
فرهنگ فارسی عمید
۱. وحی فرستادن؛ الهام کردن.۲. اشاره کردن.۳. مطلبی را در ذهن یا در دل کسی افکندن.
بلها
فرهنگ فارسی عمید
= ابله
بها
فرهنگ فارسی عمید
قیمت؛ ارزش؛ نرخ.
بی بها
فرهنگ فارسی عمید
بی‌قیمت؛ بی‌ارزش.
پربها
فرهنگ فارسی عمید
پرارزش؛ پرقیمت؛ گران‌بها؛ بهاور.
پیچی ها
فرهنگ فارسی عمید
دسته‌ای از پروانه‌واران که می‌توانند به گیاهان دیگر بپیچند، مانند باقلا، خلر، ماش، و عدس.
پیش بها
فرهنگ فارسی عمید
پولی که هنگام خریدن چیزی به فروشنده می‌دهند تا پس از تحویل گرفتن آن باقی پول را بدهند؛ بیعانه.
تن بها
فرهنگ فارسی عمید
پولی که کسی برای آزاد شدن دیگری از زندان در صندوق دادگستری بگذارد؛ وجه‌الکفاله.
تنها
فرهنگ فارسی عمید
۱. تک؛ یگانه؛ یکه.۲. کسی که همدم و هم‌صحبت نداشته باشد.
حا
فرهنگ فارسی عمید
نام حرف «ح».
خون بها
فرهنگ فارسی عمید
پول یا چیز دیگر که قاتل به بازماندگان مقتول می‌دهد تا از گناه او درگذرند؛ دیه.
داها
فرهنگ فارسی عمید
۱. = دهار۲. دره.
دها
فرهنگ فارسی عمید
جودت رٲی؛ زیرکی و کاردانی؛ تیزهوشی؛ هوشمندی.
رها
فرهنگ فارسی عمید
آزاد؛ یله؛ بی‌قیدوبند.⟨ رها شدن: (مصدر لازم) آزاد شدن؛ نجات یافتن از قیدوبند.⟨ رها کردن: (مصدر متعدی) آزاد کردن؛ ول کردن.
سحا
فرهنگ فارسی عمید
مُهرِ نامه.
سربها
فرهنگ فارسی عمید
پولی که برای واخریدن جان خود یا دیگری بدهند؛ خون‌بها؛ فدیه.
سفها
فرهنگ فارسی عمید
= سفیه
سها
فرهنگ فارسی عمید
ستاره‌ای کم‌نور در دب اصغر.
شوها
فرهنگ فارسی عمید
۱. ویژگی زن اخمو؛ بداخم؛ ترش‌رو.۲. زشت‌رو.۳. نیکورو؛ زیبا۴. شوم؛ نامبارک. Δ در معنای ۲ و ۳ از اضداد است.
شیربها
فرهنگ فارسی عمید
بهای شیر؛ پول یا چیز دیگر که داماد در وقت ازدواج به پدر و مادر عروس می‌دهد.
صریحا
فرهنگ فارسی عمید
۱. به‌طور واضح و آشکار.۲. رک و پوست‌کنده.
صلحا
فرهنگ فارسی عمید
صالحان.
ضحا
فرهنگ فارسی عمید
وقتی که روز نزدیک به نصف شدن می‌رسد؛ وقت قبل از ظهر.
طاها
فرهنگ فارسی عمید
= طه
طوعااوکرها
فرهنگ فارسی عمید
خواهی‌نخواهی؛ خواه‌ناخواه.
عاقرقرحا
فرهنگ فارسی عمید
گیاهی شبیه بابونه، با برگ‌های ریز و شاخه‌های نازک که مصرف دارویی دارد.
غیرها
فرهنگ فارسی عمید
جز او؛ جز آن.
فبها
فرهنگ فارسی عمید
پس از جملۀ شرطی گفته می‌شود و بیانگر انجام کار مطابق میل گوینده است؛ چه‌بهتر.
فصحا
فرهنگ فارسی عمید
= فصیح
فقها
فرهنگ فارسی عمید
= فقیه
فیحا
فرهنگ فارسی عمید
فراخ؛ وسیع.
کم بها
فرهنگ فارسی عمید
کم‌قیمت؛ کم‌ارزش.
کها
فرهنگ فارسی عمید
خجل؛ شرمنده: ◻︎ به دست خود که کند با خود این‌که من کردم / کهای توبه‌ام آخر ز احمقی تا کی؟ (نزاری: رشیدی: کها).
گران بها
فرهنگ فارسی عمید
۱. هر‌چیز گران‌قیمت و کمیاب.۲. [مجاز] آنچه ارزش بسیار داشته باشد؛ بهاگیر؛ بهاور.
مشارالیها
فرهنگ فارسی عمید
مورد اشاره (زن).
منتها
فرهنگ فارسی عمید
۱. نهایت.۲. [مقابلِ مبتدا] پایان؛ آخر.
منها
فرهنگ فارسی عمید
۱. (ریاضی) تفریق.۲. (ریاضی) علامت تفریق.۳. (حرف اضافه + ضمیر) [قدیمی] از او؛ از آن.
نصحا
فرهنگ فارسی عمید
= نصیح
ها
فرهنگ فارسی عمید
نام حرف «ه».⟨ های بیان حرکت: حرف «ه» که در آخر کلمات درمی‌آید و به‌صورت e⟨ های ملفوظ: حرف «ه» که در اول، وسط و آخر کلمه می‌آید و به‌صورت h
هپاتیک ها
فرهنگ فارسی عمید
دسته‌ای از گیاهان نهان‌زا که جزء خزه‌ها محسوب می‌شوند و از طریق پراکندن چترهای کوچک به اطراف تولید مثل می‌کنند؛ علف‌جگری‌ها.
برچسب : نویسنده : ashin-sher5 بازدید : 327